शनिवार, मार्च 13, 2010

Annual Musical Countdown 2009 - Song No. 6- Ye Duniya Agar Mil bhi Jaye to kya Hai ; Piyush Mishra

Vaarshik sangeetamala ki chhathi paaydaan par ek baar fir hai film Gulal ka ek aur geet. is geet ke tino pakshon yaani bol, sangeet aur gaayiki men jaan daalne vala ek hi shakhas hain aur vo hain Piyush mishra!



Gwalior men janme aur pale badhe Piyush Mishra, bahumukhi pratibha ke dhani ek kamaal ke kalakar hain. natakakaar, charitra abhineta, sanvaad lekhak, geetakar, sangeetakaar, gayak ke roop men to saare sangeetapremi unhen jaan hi ge hain. par kya aap jaante hain ki Piyush ko apane andar ke kalakar ko dhoondhane ke liye kitani mashakkat karni padi? paanch saal tak sitaar vaadan men lage rahe to bhi sukoon nahin mila. fir gwaliyar ke shilp mahavidyalay men dakhila liya par vahan bhi baat nahin bani. man tha ki rachanatmakta ke kuch aur aayam talashane men laga tha. aakhirkaar unki pratibha ko uchit manch rashtriya natya vidyalay men pravesh lene ke saath mil gaya.

Piyush filmon men pahali baar 1998 men mani ratnam ki film 'dil se' men dikhe. Mumbai men apane vidyalay ke purane saathiyon vishal bharadvaj, aashish vidyarthi, anuraag kashyap, manoj vajapeyi ki vajah se natakon men kaam milta raha par unhen munbai se pyari dilli hi lagti rahi. jab paarivaarik jimmedariyan unhen sataane lagin to vo munbai aa ge. ye nahin ki rangamanch se unhonne nata tod liya hai par samay rahate unhonne ye mahasoos kar liya ki aarthik sthayitva unhen film udyog hi de sakta hai.

Pichhale saal vaarshik sangeetamala men Piyush, sukhavindar sinh ke gaaye mastamaula nagme dil haara re... ki vajah se charcha men aae the. vaise blaik fraide ke charchit geet o ruk ja re bande ke rachayita bhi vahi the. par is baar unhonne gulal ke geet likhakar ye dikhala diya ki ek geetakar ko agar nirdeshak dvara khuli chhoot di jaaye to vo leek se alag hatkar bhi bahut kuch de sakta hai. Piyush kahate hain ki anuraag kashyap ke nirdeshan men bani is film ke geeton ko rachane men unhen maatra ek hafte ka samay laga.

Paaydaan sankhya 18 par main unake likhe political muzre ki charcha kar chuka hoon. chhathi paaydaan par virajamaan aaj ka ye geet Piyush ne mashahoor geetakar aur shayar saahir ludhiyanavi ke azar amar geet ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai se prerit ho kar likha hai aur unhin ko ye geet samarpit bhi kiya hai. mohammad rafi jaise mahaan gayak ne saahair ke shabdon ki sanvedanaaon ko pakadate hue itane behatareen tarike se us geet ko apani aavaaz bakhshi thi ki shayad hi koi us geet ko bhool paayega.

Piyush ne apane is geet men saahir ki bhavanaaon ko aaj ke paripekshya men dekhne ki koshish ki hai. vaise tab aur ab ki duniya ki samasyaaon men fark kuch jyada nahin aaya hai. saahir ne apani kaalajayi rachna men garibi, samajik aur aarthik asamaanta, vyakti ke bhavanatmak aur naitik avamoolyan ki baat ki thi. Piyush bhi aaj ke samaj ki bhautikavadi maanasikta ka jikra apane geet men karte hain jo insan ko satta, dhan ke moh jaal men kaaid kiye hue hai. film gulal ke ant men parshva men bajane vala ye geet dil ko jhakajhorata sa nikal jata hai aur hamen kuch sochane par mazaboor kar deta hai.

to aaiye padhein aur sunen Piyush mishra ji ko


o ri duniya, o ri duniya…
ai o ri duniya….
ai suramayi aankhon ke pyalon ki duniya o duniya,
suramayi aankhon ke pyalon ki duniya o duniya,
satarangi rangon gulalon ki duniya o duniya,
satarangi rangon gulalon ki duniya o duniya,
alasaai sejon ke phoolon ki duniya o duniya re,
angadaai tode kabootar ki duniya o duniya re,
ai karavat le soi hakikat ki duniya o duniya,
deevani hoti tabiyat ki duniya o duniya,
khvahish men lipti zarurat ki duniya o duniya re,
ai insan ke sapanon ki niyat ki duniya o duniya,
o ri duniya, o ri duniya,
o ri duniya, o ri duniya,
ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai, ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai,
ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai…

mamata ki bikhari kahani ki duniya o duniya,
bahanon ki sisaki javani ki duniya o duniya,
aadam ke havva se rishte ki duniya o duniya re,
ai shayar ke fike lafzon ki duniya o duniya ,
o...............o...............

gaalib ke momin ke khavaabon ki duniya,
mazazon ke un inkalabon ki duniya,
faiz, firako, saahir v makhadoom,
meer, ki zaauk, kitabon ki duniya,
ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai, ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai,
ye duniya agar mil bhi jaaye to kya hai…

pal chhin men baaten chali jaati hain hain,
pal chhin men raaten chali jaati hain hain,
rah jata hai jo savera vo dhoondhe,
jalte makaan men basera vo dhoondhe,
jaisi bachi hai vaisi ki vaisi bacha lo ye duniya,
apana samajh ke apanon ke jaisi utha lo ye duniya,
chhitaput si baaton men jalne lagegi sanbhalo ye duniya,
katakut ke raton men palne lagegi sanbhalo ye duniya,

o ri duniya, o ri duniya,
vo kahe hain ki duniya ye itani nahin hai,
sitaaron se aage zahan aur bhi hain,
ye ham hi nahin hain vahan aur bhi hain,
hamari har ek baat hoti vahin hain,
hamen aitaraaz nahin hain kahin bhi,
vo aalim hain faazil hain honge sahi hi,
magar falasafa ye bigad jata hai jo vo kahate hain,
aalim ye kahata vahan ishwar hai,
faazil ye kahata vahan allah hai,
kaabil yah kahata vahan isa hai,
manjil ye kahati tab insan se ki tumhari hai tum hi sanbhalo ye duniya,
ye bujhte hue chand baasi charaagon, tumhaare ye kaale iraadon ki duniya,
he o.... ri duniya…